ذکر مصائب جسارت به حضرت زهرا سلاماللهعلیها و شهادت حضرت محسن
خـستـند پـرت را و شکـستـند سرت را ای وای که کُـشتـند حسودان پسرت را پشت در آن خانه چه گویم که چهها شد با ضرب لگـد چـیـد حـرامی ثمرت را فریاد زدی فضه بیا بال و پرم سوخت جز اشک چه سازد شررِ بال و پرت را بایـد که به گـوش هـمه عـالـم بـرسـانم غمنامۀ پهلوی به خون غـوطهورت را ای مـادر غـم دیده که در اوج شـقاوت بـردنـد به یـغـمـا هـمـه ارث پـدرت را پـنهـان شدی از ظلمت این عالم خاکی حــاشـا کـه بــیـابـنـد خـلایـق اثـرت را مردانه چو زنها به غـمت اشک بریزم ای وای که کُـشتند حـسودان پسرت را |